Adı Kader’di, kaderi de kader.
Fakir bir ailede doğdu.
Kader işte.
Onca kardeş arasında büyüdü.
Okumak istedi, olmadı.
Kader işte.
Tarla, iş, güç derken; bir de oldu eş.
On altısında gelin oldu; kader.
Yirmisini bulduğunda dört çocuk; bir de işsiz eş.
Yoksulluk malum doğumdan ölüme kardeş
Yıldızlı gecelerde yalnızken hayalleri olurdu,
Hiç onun olmayan sevgi üzerine.
Kader işte.
Başlangıcıyla, bitişiyle
Sıradan bile olmayan kaderine razı olmuştu.
Bir ömrün adı kaderdi sadece.