Ayrılık zamanı!
Belki ayrılığın zamanıydı kim bilir,
Onca sevgiye onca alışkanlığa rağmen
Ellerini avuçlarımda sıkı sıkı tutarken,
Gözlerim gözlerine bakarken,
Israrla hoşça kal deyip veda etmen,
Söylenecek sözleri bitirdi bir bir.
Zaman vefasızdı artık.
Sözlerse anlamsız.
Çaresizliğin tanımıydı yaşananlar,
An ve an.
Ne alışkanlıklarım,
Ne sevgim,
Ne de özlemim,
Çekip gitmene engel oldu.
Çalan ayrılık şarkısıydı.
Gözlerden akan yaşlar,
Kim bilir belki bir isyandı.
Avuçlarımın arasından kayıp gittin güvercin misali,
Çaresizliğime inat.
Sevgimi bile bile, özleyeyim diye…
Kazanan kimdi sence
Onca yaşananlardan sonra?
Kim bilir belki de artık ayrılık zamanıydı.
Sonsuza dek sevsek de,
Kim bilir…
Hoşça kal demek yerine,
Tatlı bir gülümseme desek tüm yaşananlara.
Ayrılık zamanıydı.
Yaşananlar…