Şiirler

Bırak bu akşam yalnız kalayım. Yudumladığım şarabın her damlasında, Yalnızlığın hazzını sensiz alayım. Acımla, tatlımla kendimi bulayım.   Bırak bu akşam da dünya bensiz dönsün ya! Ay bensiz aydınlatsın hayallerini. Gecenin karanlığında, Sevgili, bensiz hayalleriyle avunup gülsün,   Sen senle kal, bense benle… Özlemler kendimizin olsun Varsın sahipsiz kimsesiz olsun …

Söylenenler bir bir bitmiş artık, Herkes yolunu çizmiş. Vakit ayrılık zamanı artık, Gözler nemli, Yürekler hüzünlü, Ayın geceyi terk etiği gibi. Ben de artık elveda diyorum, Tüm yaşananlara ve sana. Bırak, acısın yüreğim aşkının hasretiyle. Bırak, dudaklarım sussun artık, Sensizlikle… Vakit tamam Ayrılık zamanı artık Hoşça kal yaşanan güzellikler, Hoşça …

Sen yeni aşklara yelken açarken fırtınalı denizlerde, Ben okyanusları aşıp, sakin bir limanda, Gecenin ortasında yakamozla parıldayan aşkının parıltısını düşleyerek; Aşkının şarabını yudum yudum yudumlarım. Sen yorgun,  dalgalara isyan ederken, Ben gecenin karanlığında sensizliğe isyan ederim. Hani güneşe gülümseyen yeni açan gonca gül misali, Gülüşünü hayal eder özlerim küçüğüm.

Ne kadar ucuz her şey bu dünyada, Ne kadar ucuz evler, arabalar, hanlar, saraylar, Ne almak istersen al, dilediğince; Paradan haber ver bilader.   Bak şöyle bir etrafına, Satılık olmayan ne kalmış ki? Dur da düşün bir.   Her şey satılık olmuş bir bir. Ne kadar da ucuzmuş şimdi sevgiler, …

Ayrılık zamanı! Belki ayrılığın zamanıydı kim bilir, Onca sevgiye onca alışkanlığa rağmen Ellerini avuçlarımda sıkı sıkı tutarken, Gözlerim gözlerine bakarken, Israrla hoşça kal deyip veda etmen, Söylenecek sözleri bitirdi bir bir. Zaman vefasızdı artık. Sözlerse anlamsız. Çaresizliğin tanımıydı yaşananlar, An ve an. Ne alışkanlıklarım, Ne sevgim, Ne de özlemim, Çekip …

Upuzun gecede zifiri bir karanlık, Kulakları sağır eden bir sessizlik, Yok mu artı bir de sensizlik! Düşüncede senken, Hayalde senken, Yürekte senken, Dilde senken, Bedende sensizlik Beklemek bin bir işkence olsa da bedene Yüreğe doğan güneşle Sana ulaşacağımı bilmek… Of of! Anlatılmaz güzellik…

 Gülümse! Sus, konuşma, ne olursun! Sadece gülümse. Anlatıyor anlatmak istediklerini zaten bir bir. Bırak yansın yandığıyla bu beden! Bırak kor olsun, Özleminin ateşi ile bu yürek. Bırak bu gözler seni arasın her şeyde bir bir. Bir bir, gülde çiçekte… Bırak savrulsun sevginle bedenim. Yaprak misali: Umutla! Ne olursun, sus sadece …

Sanma ki seni bir daha arayacağım, Dönüp son bir kez daha bakacağım.   Sanma ki ismini hep anacağım, Anıları bir bir hatırlayacağım.   Sanma ki kaybeden hep ben olup, Sensizliğe kahrolacağım.   Sanma ki sensiz geçmez zaman Yaşanmaz hayat.   Sanma ki yerin asla doldurulamaz. Sanırsan şayet, Bir gün sadece …

Sorarım sana! Her şeyi bir kalemde silip atıp, Lanet olsun dediğin olmadı mı hiç? İsyan edip, kahrolup ağlamadın mı hiç? Sorarım sana! Yüreğin kıpır kıpır olup, Yakıp bir sigara, Umutla beklediğin olmadı mı hiç?   Sorarım sana! Gülerken dalıp gidip geçmişe, Of çekip, anıları yaşamadın mı hiç? Değer miydi deyip …

Gül gonca gülüm;  gül! Güldükçe gül yüzünde güller açsın. Gülüşün gönlüme mutluluk saçsın. Gül sen, gülmen daim olsun hep, Güzeller güzeli gonca gülüm. Baharım, güneşim, ömrüm. Güller gülüşüne hayran kalsın. Ben her şeyine hayran olayım, Güzelliğini özleyip hep seni anayım, Bırak da gülüşünün hayaliyle avunayım, Sen gül ben mutlu olayım. …